Yerel basın, bir şehrin kültürünü, sosyal yaşantısını, gelmişini, geçmişini ve güncel hayatı yansıtmıştır basın tarihi boyunca…
Bugün şehrimizde yayınlanan 6 günlük gazeteyi elime aldığımda çok değişik duygular yaşadım...
Gözlerimden yaş akmadı dersem yalan olur!
60 yıldır bu kadim Türk yurduma hizmet veren Kastamonu Gazetesi kapandı ilk önce. 37 yıldır hizmet veren Nasrullah, 22 yıldır hizmet veren Kastamonu Sözcü ve 12 yıldır hizmet veren Doğrusöz gazetelerinin kapanmış olmasına inanın çok üzüldüm.
Aslında bugün değişik duygular yaşıyorum…
Tam 41 yıldır yerel basının içerisinde yer alan ve o kültürü yaşamış bir basın mensubu olarak bu gazetelerin kapanmış olmasına üzülürken diğer taraftan bu kültürün devam etmesi adına gelişen ve değişen dünya düzenine ayak uydurulabilmesi açısından da sevinmedim dersem yalan olur.
HER GAZETE ULU BİR ÇINAR GİBİDİR…
Yaşadığı sürece içerisinde pek çok anıları vardır. Yaşadığı şehre hizmet edebilme aşkı ile kendi kendini motive etmiştir gazetelerin sahipleri ve çalışanları…
Bundan tam 35 yıl önceydi Nasrullah Gazetesi ile yolumuzun kesişmesi. Yüreği Kastamonu sevdası ile atan rahmetli Ziya Kesimci’nin başlattığı bu hizmet yarışı şehrimizde ayrı bir heyecana neden olmuştu. Ziya Kesimci bu bayrağı ömrü boyunca namusu ve şerefiyle dalgalandırdı. Bu değerli vatan evladı ile beraber çalışma imkanı buldum. İyi bir adamdı. Bizlerde bu bayrağın dalgalanması için o süreçte elimizden geleni yaptık.
Devamında yine rahmetli Adnan Kesimci ile beraber mesai yapma imkanı doğdu. Adnan Kesimci ve eşi Ankara dönüşü elim bir trafik kazasında hayatını kaybetmişti.
O gün gazetede çalışan herkes gibi benimde elim ayağıma dolaşmıştı. Ne yapacağımızı bilemedik. Bir taraftan cenaze kalkmalıydı diğer taraftan resmi ilan alma hakkının düşmemesi için gazetenin çıkması gerekiyordu!
Bizlere “gözelim” diye hitap eden rahmetli Mustafa Kesimci, yine o gün bana “gözelim gazete size emanet. Çıkartın bu gazeteyi” demişti.
Öğlen Adnan Kesimci ve eşinin cenazesini kaldırdıktan sonra gazeteci arkadaşlarım Abdülkadir Akın ve Murat Köse ile gecenin bir vaktine kadar gazeteyi çıkartmıştık. Sonra yine rahmetli olan Erdoğan Alp ile Nasrullah Gazetesinin yaşaması için uzun bir süre hiçbir karşılık beklemeden mücadele ettik. Sonra gazeteyi Kesimci ailesinin akrabaları olan Tahir Yılmaz ve evlatlarına teslim ettik.
Devamında Kastamonu Sözcü Gazetesi’ni yine arkadaşlarımızla birlikte kurduk. Yazı işleri müdürümüz Hüsnü Acar’dı. Genel Yayın yönetmenimizde rahmetli Erdoğan Alp’ti…
Bu memlekette okuyan ve bizi yakından takip edenler tarafından bizlere yani (İzzet Sarı, Abdülkadir Akın ve Murat Köse’ye) muhteşem üçlü lakabı takılmıştı. Görev, yine bu muhteşem üçlüdeydi. Çünkü o yıllarda eli kalem tutan bizden başka sahada kimse yoktu. Kastamonu iş dünyasının yakından tanıdığı Ömer Faruk Yanık, eşi Hafize Yanık ve İsmail Kırkbeşoğlu ile birlikte bu muhteşem üçlü gece gündüz demeden ellerinde fotoğraf makineleri ile Cide’den, Tosya’ya, Hanönü’den Araç’a kadar ilçe ilçe dolaşarak bu kadim Türk yurduna hizmet ediyorduk.
Bu hikaye 2000 yılında başlamıştı. Olukbaşı’daki Kral Sitesi’nin birinci katında başlayan hizmet aşkı ve bayrak yarışı daha sonraki yıllarda Açıksöz Gazetesi ile devam etti…
Sözcü Gazetesinde çok muhabir, yazı işleri müdürü, sayfa sekreterinin yetişmesine şahsım adına çok katkım olduğunu düşünüyorum. Sözcü Gazetesi aslında sadece bir gazete değildi. Burası Kastamonu yerel basınına kalifiye eleman yetiştirmek adına bir okuldu…
Bu okuldan çok kişi mezun oldu ve bugün hala yerel basına hizmet vermeye devam ediyor…
Ne demiştik, bir yerel gazete o coğrafyanın şehir kimliğini, kültürünü, sosyal yaşantısını, ekonomisini dahası gelmişini geçmişini yansıtan ulu birer çınardır…
Kısaca o yerel gazete o coğrafyanın hafızasıdır…
Yıllar önce Açıksöz Gazetesini kapatıp Doğrusöz Gazetesi ile yoluna devam eden rahmetli Hüsnü Açıksöz’ün yaşadığı karmaşık duyguları dün Kastamonu Gazetesi’ni kapatmak zorunda kalan Cemil ve Melih Özel'ler yaşadı. Devamında bugün Nasrullah Gazetesini kapatmak zorunda kalan Tahir Yılmaz, evlatları Erkan Yılmaz, Serkan Yılmaz ve Gürkan Yılmaz yaşıyorlardı.
Bugün kapanan aslında üç değil dört gazetemiz var. İlk önce Kastamonu, devamında Nasrullah, Sözcü ve Doğrusöz gazeteleri. Bugün itibariyle tarihin tozlu raflarına altın harflerle geçtiler.
Kastamonu, Nasrullah, Sözcü ve Doğrusöz’ün yaşatılması için sermayesini, emeğini bilgi ve birikimini koyan o kadar çok vatan evladı var ki bu topraklarda, saymakla bitiremeyiz.
Bu dört gazeteye hizmet vermiş olan başta rahmetli Hüsnü Açıksöz olmak üzere; Siyami Özel, Cemil Özel, Melih Özel, Ziya Kesimci, Adnan Kesimci, Tahir Yılmaz, Erkan, Gürkan ve Serkan Yılmaz kardeşler ve daha kimler kimler…
Rahmetli Erdoğan Er, Ahmet Tamel, Erdoğan Alp, Ahmet İnanlı, Kazım Öksüz başta olmak üzere…
Devamında; Ömer Faruk Yanık, Hafize Yanık, İsmail Kırkbeşoğlu, Necmi Ünlü, Salim Arpacıoğlu, Hüsnü Acar, Abdülkadir Akın, Murat Köse, Mustafa Balcı, Yaşar Kuru, Aydın Hızlıca, Turan Kurt, Barış Kılınçkıran, Güven Tuzcu, Ceyhun Hüseyinoğlu, Dilek İğdirli, Günay Yanık, İsmail Malak, İsmail Kansu, Kenan Daban, Nahit Odalıoğlu, Yılmaz Acar Davut’a bir basın emektarı olarak teşekkür ediyorum.
Tabi burada adı Sözcü Gazetesi ile özdeşleşen özel bir insana ayrı bir parantez açmak istiyorum. Sözcü Gazetesi’nin ilk gününden itibaren o kurumsal yapının tüm kahrını çeken bir çalışandan ziyade bu gazetenin özverili çalışmalarıyla kocaman yürekli Feray Yanık’a ayrıca teşekkür ediyorum.
Evet dostlar bugün bizden yani yerel basından yazmak geldi içimden.
Dedim ya bugün değişik duygular yaşıyorum diye…
Kastamonu’da matbaanın ilk geldiği günden beri(150 yıl) değişik isimlerle yerel gazetelerimiz çıktı. Hepsi de bu memlekete az veya çok hizmet ettiler. Hepsinin bir ortak amacı vardı. O’da kadim Türk yurdu Kastamonu’nun gelişip büyümesi içindi. Bizler büyüklerimizden aldığımız bu kutsal bayrağı bugün genç meslektaşlarımıza onurumuzla ve gururumuzla emanet ediyoruz.
İnanıyoruz ki; Bu vatanın hür ve özgür olması için Kurtuluş Savaşı’na destek olmak amacıyla kurulan Açıksöz Gazetesinin ruhunu ve heyecanını bundan sonraki yerel basın çalışanları devam ettirir…
“Vedalar zordur” her insan hayatında sevdiği bir kişinin arasından ayrıldığı zaman üzülür… Geriye baktığınız zaman sevdiğinizden ayrılırken gözünüzün önüne anılar gelir.
İşte benimde bugün bir film şeridi gibi 41 yıllık anılarım geldi gözümün önüne…
Anılar, yaşanmış hikayeler, üzüntüler, sevinçler vs.
MEMLEKET ADINA KOCAMAN BİR TEŞEKKÜR…
150 yıllık Kastamonu yerel basınına hizmet veren ‘Kastamonu, Nasrullah, Sözcü ve Doğrusöz’ gazetelerine bu memlekette yaşayan herkesin kocaman bir teşekkür borcu var…
Teşekkür koca çınarlar… Teşekkürler basın emekçileri…
Sizleri asla unutmayacağız…
GÜNÜN SÖZÜ:
“Gazeteciler, gördüklerini, bildiklerini samimiyetle yazmalıdır.”
(M. Kemal Atatürk)
