Yağmurluydu hava bugün.
Ekimdeyiz.
Ekim yağmurla geldi,
Yağmurla sürüyor.
Rahmetle!
Böyle giderse,
Önümüzdeki yıl,
Bolluk olur inşallah,
Sabah gezdim birazcık.
Ormanlara doğru gittim.
Ormanların en güzel olduğu aydayız.
Ekimdeyiz.
Sarı, yeşil, kırmızı, kahverengi yapraklar,
Yanyana dipdibe,
Bir şölen sunuyorlar bizlere.
Arabayı park ettim.
Bu güzel renk cümbüşünü,
Seyrettim bir süre.
Ahmet Ustadaydım ama,
Aşağıya inip,
Ovacumaya gitmek istedi içim.
Çocukluğumun iki yılı var orada!
Öğretmenim yok artık!
Sazı da yok, sözü de,
Gitmiş o!
Babamın bizim için yaptırdığı,
Köprü de yok!
Çürümüş tahtaları,
Yıkılmış çoktan!
Bunca yıl sonra,
Bunca yılın öncesinden,
Çınarlar kalmış sadece.
Şükür ki,
Onlar yerli yerinde.
Daha da büyümüşler,
Daha yüksek, daha genişler şimdi.
Dalları sadece göğe doğru değil,
Yanlara da uzanmış,
Yayılmış dört bir yana.
Döküyorlardır onlar da,
Sararan kuruyan yapraklarını.
Okul yolu bir kez daha,
Kaplanır çınar yaprağı halısıyla.
Onlara basmak geldi içimden,
Sanki basmışım gibi,
Çıtırtılarını işittim,
Bunca güzelliğini,
Hayran hayran seyrederken,
Nasıl olur da?
Hüzün verir sonbahar.
Nasıl doldurur onu yüreğe?
Bilemedim ben bunu hiç.
Yapraklar döküldüğü için mi?
Soğuğun ayak sesleri,
Duyulduğu için mi?
Yoksa yoksa,
Turnalar gittiği için mi?
Turnasız olur mu hiç?
Turna yoksa,
Yare selamı kim götürecek?
Selam gitmezse yare,
Yar gözündeki yaşı,
Nasıl silecek!
Kalbinde dinmeyen hasretini,
Nasıl bastıracak?
Kime sırrını anlatacak?
Kim derdini dinleyecek?
Kim anlayacak?
Kim teselli edecek?
Olmaz canım,
Turnasız olmaz.
Güzel ekim,
Canım ekim,
Gönderme turnaları ne olur.
Turnasız olmaz ekim!
