İnsanın sosyal yaşamında en büyük sorunlarından birisi,
Tensel- tinsel açlığıdır.
Bu açlık içinde olanlar mutlu olamazlar!
Kavgalı, tartışmalı giden evliliklerin ilk sorunu da budur aslında;
Açlığın sürekli devam etmesidir.
Hani, “Başım ağrısı” bahanesi gibi,
Oysa baş ağrısına iyi gelen doğal çözümdür tensel yakınlık..
Birey sorunları giderilmeden toplumsal huzur da gelmez.
Mahallede yaşanan bir kavga tüm sokağı etkiler.
Örneğin gece yarısı tacize, laf atanlara uğrayan kadına,
“Neden o saatte dışardasın” diye sorarlar.
Oysa bu soru bile yanlıştır!
Çünkü asıl sorun: geç saatte dışarda olmak değil,
Geç saatlerde dışarıda olanların güvenliğinin sağlanamamış olmasıdır.
*
Doyurulmayan, gizlenen, baskı altına alınan
Her duygu zamanla daha da büyür…
İntikama dönüşür, cesaret verir…
Zarar verir,
Yaptığı kötülüğü görmek yerine
Kendini haklı görür.
*
Toplumsal mutluluk ya da mutsuzluk ailede başlar.
Mutsuz ailelerin vazgeçemediği en büyük alışkanlıklardan biri de,
Sürekli mutsuzluktan beslenmeleridir.
Karşısındakinin hep olumsuz yönlerine odaklanıp,
Yaptığı her hatayı büyütüp, “sen yapamazsın” diye eleştirip,
Olumlu yönlerini görememektir.
Eşlerin en büyük sorunu da budur;
Alışkanlıklarında direnmek, değişime kapalı olmak, inatçılığını sürdürmek
Oysa mutluluk, karşılıklı esnek olabilmekten geçer
Tartışmak ise,
Karşı tarafın düşüncelerindeki olumsuzlukları görebilmek
Doğrusunu anlatabilmek ve
Kendinde olan olumsuz yönlerinin kabul edilmesinden geçer…
*
Diğer konu ise iletişimin ters orantılı olmasıdır.
Bir fikir dile getirilirken, sürekli karşı tarafa öğüt vererek,
Söze, “ama şöyle olursa” diye tam ters bir düşünce ile söylemek,
Ortaya kararsızlık eğilimini çıkarır.
İletişimin başından kopukluk başlar…
“Ben senin iyiliğini istiyorum”, gibi sözlerin içi de boştur.
Karanlıkta kalan düşünceler doğurur, şüphe uyandırır,
Güven duygusunu zedeler…
Farklı düşünceler doğurur…
*
İnsana mutluluk veren tek şey,
İnsandır.
Hiçbir şeyi bir insanı sevdiğimiz kadar sevemeyiz,
Hiçbir şey, bir insanın verdiği duyguyu veremez.
Bunun dışında mutluluk veren her şey
İnsanı bir süre sonra doyurur
Hatta bıktırabilir
İnsan en büyük yaşam desteğini insandan alır.
İlişkilerin özü de buradan gelir
Aşklar da,
Evlilikler de böyledir.
Bir insandan kaçarken,
Bir başkasının kollarına koşarız…
Çünkü biliriz;
Bir kadının darmadağın ettiği bir tarlayı,
Ancak başka bir kadının eli düzeltebilir...