Çocuğunuzu evin küçük hükümdarı haline getirmeyin!
Üsküdar Üniversitesi Rektörü Psikiyatr Prof. Dr. Nevzat Tarhan, çocuğunun her ihtiyacını karşılayan bir dediğini iki etmeyen ebeveynlerin, aslında çocuklarına kötülük yaptığını söyledi.
Üsküdar Üniversitesi Rektörü Psikiyatr Prof. Dr. Nevzat Tarhan, çocuğunun her ihtiyacını karşılayan bir dediğini iki etmeyen ebeveynlerin, aslında çocuklarına kötülük yaptığını söyledi. Tarhan, 'Her ihtiyacı karşılanan çocuk bir süre sonra benmerkezci oluyor ve evin küçük hükümdarı haline geliyor.' dedi.
Prof. Dr. Nevzat Tarhan, ebeveynlerin çocuklarının istekleri karşısında nasıl davranmaları konusunda bilgiler verdi.
Bazen anne-babaların 'Ben yapamadım, çocuğum yapsın' anlayışıyla çocuklarına sınır koymadıklarına şahit olduklarını belirten Tarhan, 'Ebeveynin çocukluk yaralarını onarmak için kendi çocuklarını kullanıyor. Ebeveynlerin çocuklarını iyi yetiştirmek için değil de daha çok kendilerini tatmin etmek için bu şekilde davrandıklarını gözlemliyoruz.' diye konuştu.
Ebeveynin aklın gereğinden ziyade duyguların gereğini yaptıklarına dikkat çeken Prof. Dr. Nevzat Tarhan, 'Hal böyle olunca çocukların zamanla evin küçük hükümdarları haline gelerek çocuğun zamanla her şeyi yönetmeye başlıyor.' dedi.
Her ihtiyacı karşılanan çocuğun bir süre sonra benmerkezci olabileceği uyarısında bulunan Nevzat Tarhan şunlara ifade etti: 'Her ihtiyacı karşılanan çocuklar bir süre sonra benmerkezci olurlar, hep almak isterler, vermeyi öğrenemezler. Biraz daha büyüdüklerinde istekleri de büyür, zevk eşikleri giderek yükselir. Artık sıradan şeylerden zevk alamaz olur ve sıra dışı şeylere yönelmeye başlarlar. Zevk tuzağına kapılabilirler, iş uyuşturucu madde kullanımına kadar varabilir. Anne-babalar da 'Biz ondan hiçbir şeyi esirgemedik, ona iki kişilik sevgi verdik. Neden böyle oldu?' diye sormaya başlarlar. Bu tehlikeden uzak durmak için çocuklara arzularını durdurmayı, kontrol etmeyi, 'dur-düşün-yap' mantığını öğretmek gerekir. Çocuğun ihtiyacı olmayan şeyi istediğinde çocuğa hayatta her arzulananın karşılanmasının mümkün olmadığını uygun bir dille anlatabilmesi gerek. Çocuk ihtiyacı olmayan bir şey almak istediğinde ona sevgiyle yaklaşıp 'İhtiyaçlarını gidermeyi biz de çok isteriz. Senin mutluluğun bizim mutluluğumuzdur. Ama insanın hayatta tüm arzularının karşılanması mümkün değil. Sadece senin ihtiyaçların yok; kardeşinin de, evin de ihtiyaçları var' şeklinde bir açıklama yapılmalı ve çocuğun arzularını kontrol etmeyi öğrenmesi sağlanmalıdır.'
Çocuğa arzularını erteleme anlayışını aşılayabilmek için ebeveynlerin rol model olabilmesinin önemli olduğunu belirtien Tarhan, 'Anne-babanın görevi gerektiği yerde hayır diyebilmedir. Bir şey alacakları zaman onun gerçekten ihtiyaçları olup olmadığını sorgulayan anne-babayı gören çocuk bir süre sonra aynı davranışı sergileyecek, sadece hoşuna gittiği için istediği bazı şeyleri almaktan vazgeçecek, ihtiyacı varsa onu edinme yoluna gidecektir. Unutulmamalıdır ki, anne-babaların görevi çocuklarını mutlu etmek değildir. Gerektiği yerde hayır diyebilmelidirler. Çocuk üzülebilir, ağlayabilir ama iyi yönde değişmesi için bazı acılara katlanması gerekir.' ifadelerini kullandı.
Prof. Dr. Nevzat Tarhan, ebeveynlerin çocuklarının istekleri karşısında nasıl davranmaları konusunda bilgiler verdi.
Bazen anne-babaların 'Ben yapamadım, çocuğum yapsın' anlayışıyla çocuklarına sınır koymadıklarına şahit olduklarını belirten Tarhan, 'Ebeveynin çocukluk yaralarını onarmak için kendi çocuklarını kullanıyor. Ebeveynlerin çocuklarını iyi yetiştirmek için değil de daha çok kendilerini tatmin etmek için bu şekilde davrandıklarını gözlemliyoruz.' diye konuştu.
Ebeveynin aklın gereğinden ziyade duyguların gereğini yaptıklarına dikkat çeken Prof. Dr. Nevzat Tarhan, 'Hal böyle olunca çocukların zamanla evin küçük hükümdarları haline gelerek çocuğun zamanla her şeyi yönetmeye başlıyor.' dedi.
Her ihtiyacı karşılanan çocuğun bir süre sonra benmerkezci olabileceği uyarısında bulunan Nevzat Tarhan şunlara ifade etti: 'Her ihtiyacı karşılanan çocuklar bir süre sonra benmerkezci olurlar, hep almak isterler, vermeyi öğrenemezler. Biraz daha büyüdüklerinde istekleri de büyür, zevk eşikleri giderek yükselir. Artık sıradan şeylerden zevk alamaz olur ve sıra dışı şeylere yönelmeye başlarlar. Zevk tuzağına kapılabilirler, iş uyuşturucu madde kullanımına kadar varabilir. Anne-babalar da 'Biz ondan hiçbir şeyi esirgemedik, ona iki kişilik sevgi verdik. Neden böyle oldu?' diye sormaya başlarlar. Bu tehlikeden uzak durmak için çocuklara arzularını durdurmayı, kontrol etmeyi, 'dur-düşün-yap' mantığını öğretmek gerekir. Çocuğun ihtiyacı olmayan şeyi istediğinde çocuğa hayatta her arzulananın karşılanmasının mümkün olmadığını uygun bir dille anlatabilmesi gerek. Çocuk ihtiyacı olmayan bir şey almak istediğinde ona sevgiyle yaklaşıp 'İhtiyaçlarını gidermeyi biz de çok isteriz. Senin mutluluğun bizim mutluluğumuzdur. Ama insanın hayatta tüm arzularının karşılanması mümkün değil. Sadece senin ihtiyaçların yok; kardeşinin de, evin de ihtiyaçları var' şeklinde bir açıklama yapılmalı ve çocuğun arzularını kontrol etmeyi öğrenmesi sağlanmalıdır.'
Çocuğa arzularını erteleme anlayışını aşılayabilmek için ebeveynlerin rol model olabilmesinin önemli olduğunu belirtien Tarhan, 'Anne-babanın görevi gerektiği yerde hayır diyebilmedir. Bir şey alacakları zaman onun gerçekten ihtiyaçları olup olmadığını sorgulayan anne-babayı gören çocuk bir süre sonra aynı davranışı sergileyecek, sadece hoşuna gittiği için istediği bazı şeyleri almaktan vazgeçecek, ihtiyacı varsa onu edinme yoluna gidecektir. Unutulmamalıdır ki, anne-babaların görevi çocuklarını mutlu etmek değildir. Gerektiği yerde hayır diyebilmelidirler. Çocuk üzülebilir, ağlayabilir ama iyi yönde değişmesi için bazı acılara katlanması gerekir.' ifadelerini kullandı.